vakantie voorbij, gaan we dan maar weer. Telefoon kapot, nog steeds pleurisweer en omringd door een heleboel mensen die ik helemaal niet mis. Routine, routine, routine, ik krijg er hoofdpijn van.

'Zo, daar zijn we weer, waar we niet willen zijn. Maar laten we er iets leuks van maken, want we zijn hier nog wel even. Wij drinken whisky en zij cola. Wij lachen hard en zij om ons.
Hahahahahahaha
We zingen liedjes en sturen elkaar stiekeme briefjes. Aan farmville doen we niet en we schreeuwen tegen mensen die beweren te weten wat we wel en niet moeten doen. 'kzal niet zeggen dat we ze haten, dat klinkt zo negatief. We laten ze in hun soep gaarkoken'

Hoewel ik me een aantal hele onbekende doch leuke, fijne weekenden heb beleefd, kom ik er op een of andere manier toch weer achter dat het ook anders kan. Op ietwat nare wijze. Dus ga ik maar van alles genieten met een rotgang, nu ik nog een jonkie ben.