In 2010 gaat het gewoon door

Zo vroeg Mevrouw Kirsten Vellenga maandag of ik ook nog naar het uitermeer ging om 4 uur. 'Nee, waarom? Hoezo? Heb ik straf..' 'Nee, je bent genomineerd voor de parel van het fioretti 2009/2010 ter nagedachtenis van Mevr. Verdonkschot, dus ik zou maar even gaan als ik jou was'. En dus stond ik maandag om 4 uur braaf snacks op te peuzelen met leraren op de nieuwjaarsborrel, terwijl Johan Copier in een microfoon allerlei aardige dingen over me zei. Ik heb mijn kamer opgeruimd omdat mijn schoenen niet meer in mijn kast pasten, heb meer geld dan ik dacht, de zoon van Niels de Bruin wil mijn nummer, we zijn ondergesneeuwd, Lisa en ik blijven alweer veel te laat op en bellen elkaar na middernacht, mijn moeder maakt lasagna, ik hou ontzettend veel van Maartje, een vriend heeft een of andere skill ontdekt waardoor hij letters van een woord in een mum van tijd kan tellen, de dingen die ik droom zijn ineens echt gebeurt, mijn band met Ghislaine is zozozozo ontzettend veel sterker geworden sinds oudjaarsnacht maar iedereen haat mijn wiskundeleraar, we hebben met z'n allen al heel wat hersencellen verpest en 'Jullie zijn jong en onverantwoordelijk, maar je moet niet meteen gaan leven alsof er niets kan gebeuren', de shit is áán in 2010

En ik hou van fietsen door de bagger, kan ik er wat aan doen.