Zie je nou, het wordt allemaal meteen een stuk minder goed. Het stopte met regenen dus toen moest ik wel. Met lood in de schoenen heb ik mij voetje voor voetje verplaatst, bang voor wat komen ging. Ik heb mijn uiterste best gedaan om gesprekken met iedereen die ik tegenkwam aan te knopen, liedjes in mezelf te zingen en te smsen met mijn halve telefoonlijst om maar afgeleid te zijn. Maar die mensen daar zijn onverbiddelijk en ik wist het. Zodra je als vijf havo of zes vwo binnenstapt lijkt alles aan dat hele gebouw te schreeuwen EXAMEN!!! terwijl alle eindexamenkandidaten met hun gedachten nog zo'n 800 km verderop zitten, bij hun vakantieliefdes in lloret de mar enzo. Of bij de het nieuwe level van de playstation. Of bij hun overleden goudvis. Maar niet daar, daar ga je van kokhalzen.

Ja zie je, mijn vakantie was gewoon nogal een goeie. En ik weet dat ik dat vaak over dingen zeg, maar ik heb ook gewoon een nogal goed leven. Sorry daarvoor.

De afgelopen 8 weken waren zo goed dat ik weiger door de regen naar het Fioretti te fietsen omdat ik de afgelopen acht weken ook niet door de regen heb gefietst en omdat die weken zo verdomde goed uitpakten. Bovendien ziet het er niet uit alsof het gaat stoppen met regenen wat betekent dat ik niet naar het Fioretti kan. Dat is goed, zo hoort het te zijn.