Shit

ik maak veel meer mee dan ik kan onthouden

In de rust voor de verlenging van Nederland-Spanje brak de hel hier los en toen wist ik eigenlijk al genoeg. Met het laatste restje hoop dat ik had en dat de rete-fanatieke Italianen die ook voor Nederland waren omdat Wesley Sneijder hier totaal is geaccepteert mij gaven heb ik de wedstrijd uitgezeten. De sfeer was wel goed..

Daarna hebben we dansjes gedaan in de regen om de zielsgelukkige Spanjaarden heen en hebben we ietwat te laat een paraplu gekregen, onze kleren laten drogen op het balkon en vanaf daar naar de donder en bliksem gekeken.

Het is weer begonnen. Het grote 'maar-het-maakt-niet-uit-wat-je-aanhebt-of-wat-je-morgen-nog-moet-doen-blijf-anders-gewoon-nog-even-want-het-is-hier-zo-tof'-gevoel stroomt door onze aderen. We blijven en het is tof.

Ik weet nu al niet meer welke dag het is en het maakt me niet uit wat ik morgen moet doen, het is toch wel leuk. Het is al leuk en het wordt allemaal nog zo veel beter.

Vakantie is zegmaar echt mijn ding.